Izolacyjność akustyczna
Informacje ogólne
Słownik techniczny
Izolacyjność akustyczna
Izolacyjność akustyczna – zdolność przegrody do ochrony przed hałasem. W przypadku przegród z płyt gipsowo-kartonowych, izolacyjność akustyczna utożsamiana jest z ochroną przed dźwiękami powietrznymi. Izolacyjność akustyczną wyrażamy w decybelach [dB] głównie za pomocą wskaźników RW, RA,1, RA,2, R’A,1 oraz R’A,2.
Podstawowe wymogi dotyczące izolacyjności akustycznej zamieszczone są w normie PN-B 02151-3:1999. Obecnie trwają prace nad wpisaniem do Rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, nowej wersji normy - PN-B 02151-3:2015.
Informacje ogólne
RW – ważony wskaźnik izolacyjności akustycznej właściwej
RW – ważony wskaźnik izolacyjności akustycznej właściwej, wyrażany w [dB]. Wskaźnik wykorzystywany do ogólnej oceny przegrody, stosowany w wymogach większości krajów UE. Wartość uzyskiwana w badaniu laboratoryjnym przegrody. Wartość odpowiada częstotliwości dźwięku 500 Hz na krzywej odniesienia z wykresu izolacyjności akustycznej przegrody.
Informacje ogólne
RA,1 – wskaźnik oceny izolacyjności akustycznej właściwej
RA,1 – wskaźnik oceny izolacyjności akustycznej właściwej uwzględniający widmowy wskaźnik adaptacyjny C (RA,1 = RW + C), wyrażany w [dB]. Wartość uzyskiwana w badaniu laboratoryjnym przegrody. Wskaźnik odpowiadający izolacyjności akustycznej od dźwięków powietrznych średnich i wysokich częstotliwości dźwięku, które są charakterystyczne m.in. dla hałasu bytowego, generowanego przez ludzi. Wskaźnik służy głównie do oceny izolacyjności akustycznej przegród wewnętrznych.
Informacje ogólne
RA,2 – wskaźnik oceny izolacyjności akustycznej właściwej
RA,2 – wskaźnik oceny izolacyjności akustycznej właściwej uwzględniający widmowy wskaźnik adaptacyjny Ctr (RA,1 = RW + Ctr), wyrażany w [dB]. Wartość uzyskiwana w badaniu laboratoryjnym przegrody. Wskaźnik odpowiadający izolacyjności akustycznej od niskich częstotliwości dźwięku, które są charakterystyczne m.in. dla hałasu zewnętrznego, np. ciężkiego ruchu ulicznego. Wskaźnik służy głównie do oceny izolacyjności akustycznej przegród zewnętrznych.
Informacje ogólne
RA,1,R – projektowany wskaźnik oceny izolacyjności akustycznej właściwej RA,1
Wskaźnik wyznacza się poprzez pomniejszenie wskaźnika izolacyjności akustycznej właściwej RA,1 o poprawkę na niedokładności wykonawcze (RA,1,R = RA,1 – 2 dB). Wskaźnik służy do oceny ścian działowych w obrębie mieszkania w budynku wielorodzinnym oraz do szacowania izolacyjności akustycznej R’.
Informacje ogólne
R’A,1 – wskaźnik oceny przybliżonej izolacyjności akustycznej właściwej R’
R’A,1– wskaźnik oceny przybliżonej izolacyjności akustycznej właściwej R’ uwzględniający widmowy wskaźnik adaptacyjny C. Wskaźnik R’A,1 uwzględnia izolacyjność akustyczną przegrody od dźwięków powietrznych średnich i wysokich częstotliwości, osiąganą w danych warunkach zastosowania. R’A,1 uwzględnia zatem przenoszenie boczne dźwięku K. Wartość wskaźnika uzyskiwana jest w terenowym badaniu akustycznym lub poprzez szacowanie metodą obliczeniową. Stosowana jest do oceny izolacyjności akustycznej większości przegród wewnętrznych.
Informacje ogólne
K – przenoszenie boczne dźwięku
K – przenoszenie boczne dźwięku, poprawka na dźwięk przenoszony przez sąsiadujące przegrody (strop, przyległe ściany). Poprawka K jest uzależniona od geometrii przegrody, sposobu łączenia przegrody z innymi oraz rodzaju przegród sąsiadujących. Obliczanie przenoszenia bocznego dźwięku jest zwykle skomplikowanym zadaniem, które warto powierzyć akustykowi.
Wymogi dotyczące wymaganych wskaźników izolacyjności akustycznej określone są w normie PN-B 02151-3:1999 (obecnie trwają pracę nad wpisaniem nowej wersji normy PN-B 02151-3:2015 do Rozporządzenia ws. warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie).
